Asset Publisher Asset Publisher

Zbiornik retencyjny

Mała Retencja Nizinna w Lasach Państwowych

Na terenie całego kraju realizowany jest projekt Małej Retencji nizinnej. W Nadleśnictwach 17 Regionalnych Dyrekcji Lasów Państwowych powstanie 3,3 tysiące obiektów, a łączny koszt projektu to ok. 195 mln zł.

W latach 2008-2012 w leśnictwie Zaosie w oddziale 116 zbudowano obiekt Małej Retencji Nizinnej – zbiornik retencyjny wraz z urządzeniem piętrzącym, oraz systemem rowów, który służy do  gromadzenia wody w okresie opadów i sukcesywnego jej oddawania do ekosystemu w czasie niedoboru wody (suszy). Zbiornik o powierzchni 0,44 ha może zgromadzić ponad 8 tysięcy metrów sześciennych wody, zaś jego całkowita retencyjność (wraz z systemem rowów  i cieków) to łącznie ponad 12 tysięcy metrów sześciennych. Dofinansowanie z Funduszu Spójności UE wyniosło 85% całości kosztów.

Mała Retencja to zdolność do gromadzenia wody w małych zbiornikach naturalnych i sztucznych, oraz jej spiętrzania w korytach rzek, potoków i kanałów. W roku 2006 stworzono program MRN w Lasach Państwowych i zwrócono się o jego dofinansowanie z Funduszu Spójności Unii Europejskiej. Celem miało być zwiększenie możliwości retencyjnych, oraz przeciwdziałanie powodzi i suszy w ekosystemach leśnych na terenach nizinnych. Wdrożony projekt przyczynia się do poprawy bilansu wodnego małych zlewni, minimalizuje skutki suszy – woda gromadzona w czasie opadów jest oddawana do ekosystemu w okresie suszy. Zastosowane metody retencjonowania wody są prośrodowiskowe, ekologiczne, w maksymalny sposób zbliżone do retencji naturalnej. Zamiast  dużych zbiorników wpływających negatywnie na krajobraz wsparto rozwój krajobrazu naturalnego. Funkcje spełniane przez system obiektów MRN to:

1. Zapobieganie suszy.

2. Funkcje przeciwpowodziowe.

3. Odtwarzanie naturalnych warunków wodnych torfowisk i mokradeł, które przed wielu laty osuszano.

4. Podtrzymywanie poziomu wód gruntowych, oraz podziemnego zasilania źródlisk.

5. Utrzymywanie i tworzenie nowych ostoi flory i fauny wodnej i wodno-błotnej.

6. Oczyszczanie wody i ograniczanie erozji.

7. Wodopoje dla zwierzyny leśnej. 


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Gospodarka leśna strażnikiem równowagi w przyrodzie

Gospodarka leśna strażnikiem równowagi w przyrodzie

Las, zielony skarb natury, jest niezwykłym skupiskiem życia, pełnym roślin, zwierząt i mikroorganizmów. Bogactwo form życia ukrytych w gęstwinie majestatycznych drzew, tworzy harmonijną kompozycję, która od wieków inspiruje i fascynuje ludzkość. Jednakże, paradoksalnie, to wycinka drzew jest kluczowym elementem zrównoważonej gospodarki leśnej, przynoszącej pozytywne skutki zarówno dla lasów, jak i społeczeństwa.

– Gospodarka leśna to nie tylko proces pozyskiwania drewna, to kompleksowy system zarządzania, którego celem jest utrzymanie zdrowia lasu i zachowanie jego różnorodności. Wprowadzenie Planu Urządzenia Lasu (PUL) to strategia, która pozwala leśnikom stać się architektami przyrody, dbającymi o długoterminowy dobrostan lasów – tłumaczy Grzegorz Tracz specjalista ochrony lasu w Nadleśnictwie Rozwadów.

Obowiązujący od dwóch lat dla Nadleśnictwa Rozwadów nowy Plan Urządzenia Lasu, nakłada na nadleśnictwo określone zadania, w tym zadania związane z pozyskaniem drewna, które wynikają z potrzeb hodowlanych lasów. Wzrost ilości drewna na pniu, rozkład powierzchni drzewostanów w klasach wieku, struktura wiekowa drzewostanów, ich starzenie się i konieczność pielęgnacji – to kluczowe czynniki, które wpływają na decyzje nadleśnictwa dotyczące cięć. Priorytetami są tu trwałość lasu, kształtowanie pożądanej struktury, różnorodność biologiczna oraz uwzględnienie aktualnych potrzeb lasu i jego funkcji. Plan ten nie tylko spełnia wymogi ustawowe dotyczące ochrony lasu, ale także dąży do utrzymania trwałości, ciągłości funkcji leśnych i zrównoważonego wykorzystania zasobów leśnych, z myślą o ich powiększaniu.

Wycinka drzew prowadzona w formie zrębów związana jest z naturalnym procesem rozwoju drzew, które jak każde żywe organizmy z czasem starzeją się, chorują i zamierają. Dochodzi w konsekwencji do rozpadu drzewostanów.

– Działania leśników zmierzają do wyprzedzenia tego procesu i wspomagają wymianę pokoleń drzew. Służą temu, aby las trwał na danej powierzchni w jak najlepszej kondycji zdrowotnej, aby nie były to drzewostany równowiekowe. Potrzebne są zarówno drzewostany młodsze jak i te starsze czy też w średnim wieku. To właśnie zróżnicowanie wiekowe i gatunkowe powoduje większą odporność lasów na zmiany klimatyczne a także stwarza warunki do bytowania i rozwoju większej liczby gatunków roślin, zwierząt i grzybów – mówi Grzegorz Tracz.

Działania takie nie tylko nie pozbawiają ani zmniejszają funkcji społecznych lasu, ale je kreują i wspomagają. Wprowadzenie nowego pokolenia drzew to przede wszystkim strategia zapobiegająca naturalnemu procesowi starzenia się drzewostanów. Takie zabiegi powodują zwiększenie bioróżnorodności, umożliwiają przebudowę drzewostanów i wprowadzanie gatunków drzew lepiej dostosowanych do środowiska. Intensywnie wzrastające nowe pokolenie drzew powoduje także zwiększoną produkcję tlenu, podczas gdy przy rozpadach drzewostanów dochodzi do przewagi emisji nad pochłanianiem CO2. Niewielkie zręby i luki (powierzchnie czasowo pozbawiane drzew) są elementami sprzyjającymi występowaniu wielu gatunków owadów, ptaków i ssaków itp. bytujących na skraju różnych biocenoz, tj. lasu i powierzchni otwartej. Stanowią także zwiększoną bazę żerową dla zwierzyny.

– Planując i wykonując poszczególne zabiegi m.in. te związane z usuwaniem drzew, mamy na celu wzmocnienie odporności i stabilności lasów, zachowanie lasów (w różnym wieku i z różnymi gatunkami) tak, by jak najbardziej rozproszyć ryzyko związane z niekorzystnymi zmianami klimatu jak np. silne wiatry, wpływ przemysłu czy zmiany temperatury. Korzystamy z wiedzy i doświadczenia wielu pokoleń leśników wypracowanych na przestrzeni kilkuset lat – dodaje specjalista ochrony lasu w Nadleśnictwie Rozwadów.

Wycinka lasów, realizowana zgodnie z planem, pomaga w zabezpieczeniu obszaru leśnego przed katastrofami naturalnymi. Eliminacja drzew niebezpiecznych dla użytkowników dróg, ścieżek pieszo-rowerowych czy mieszkańców sąsiednich obszarów stanowi formę prewencji, chroniąc społeczność przed potencjalnymi zagrożeniami.

Pozytywne skutki gospodarki leśnej sięgają także społeczności lokalnych. Generowanie miejsc pracy, rozwój lokalnych przedsiębiorstw leśnych oraz dostarczanie surowca drzewnego dla przemysłu to elementy, które wpływają na rozwój lokalnej gospodarki.

W roku 2024 nadleśnictwo zaplanowało na zarządzanych gruntach w granicach gminy Stalowa Wola 51,12 ha zrębów zupełnych, co stanowi 1,38% powierzchni leśnej.

Podsumowując, wycinka lasów i zrównoważona gospodarka leśna to nie tylko konieczność, ale i szansa na tworzenie harmonijnego otoczenia dla przyrody i społeczeństwa. Plan Urządzenia Lasu jest efektem analizy stanu lasów, doświadczenia wielu pokoleń leśników i dążeń do zrównoważonego gospodarowania lasem, uwzględniając jego wielorakie funkcje społeczne, ekologiczne i ekonomiczne.