Wydawca treści
Zbiornik retencyjny
Mała Retencja Nizinna w Lasach Państwowych
Na terenie całego kraju realizowany jest projekt Małej Retencji nizinnej. W Nadleśnictwach 17 Regionalnych Dyrekcji Lasów Państwowych powstanie 3,3 tysiące obiektów, a łączny koszt projektu to ok. 195 mln zł.
W latach 2008-2012 w leśnictwie Zaosie w oddziale 116 zbudowano obiekt Małej Retencji Nizinnej – zbiornik retencyjny wraz z urządzeniem piętrzącym, oraz systemem rowów, który służy do gromadzenia wody w okresie opadów i sukcesywnego jej oddawania do ekosystemu w czasie niedoboru wody (suszy). Zbiornik o powierzchni 0,44 ha może zgromadzić ponad 8 tysięcy metrów sześciennych wody, zaś jego całkowita retencyjność (wraz z systemem rowów i cieków) to łącznie ponad 12 tysięcy metrów sześciennych. Dofinansowanie z Funduszu Spójności UE wyniosło 85% całości kosztów.
Mała Retencja to zdolność do gromadzenia wody w małych zbiornikach naturalnych i sztucznych, oraz jej spiętrzania w korytach rzek, potoków i kanałów. W roku 2006 stworzono program MRN w Lasach Państwowych i zwrócono się o jego dofinansowanie z Funduszu Spójności Unii Europejskiej. Celem miało być zwiększenie możliwości retencyjnych, oraz przeciwdziałanie powodzi i suszy w ekosystemach leśnych na terenach nizinnych. Wdrożony projekt przyczynia się do poprawy bilansu wodnego małych zlewni, minimalizuje skutki suszy – woda gromadzona w czasie opadów jest oddawana do ekosystemu w okresie suszy. Zastosowane metody retencjonowania wody są prośrodowiskowe, ekologiczne, w maksymalny sposób zbliżone do retencji naturalnej. Zamiast dużych zbiorników wpływających negatywnie na krajobraz wsparto rozwój krajobrazu naturalnego. Funkcje spełniane przez system obiektów MRN to:
1. Zapobieganie suszy.
2. Funkcje przeciwpowodziowe.
3. Odtwarzanie naturalnych warunków wodnych torfowisk i mokradeł, które przed wielu laty osuszano.
4. Podtrzymywanie poziomu wód gruntowych, oraz podziemnego zasilania źródlisk.
5. Utrzymywanie i tworzenie nowych ostoi flory i fauny wodnej i wodno-błotnej.
6. Oczyszczanie wody i ograniczanie erozji.
7. Wodopoje dla zwierzyny leśnej.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Ścieżka edukacyjno-przyrodnicza Ciemny Kąt
Ścieżka edukacyjno-przyrodnicza Ciemny Kąt
Ścieżka Edukacyjno – Przyrodnicza „Ciemny Kąt".
Została utworzona w roku 1998 na terenie leśnictw Ciemny Kąt i Burdze. Rozpoczyna się ok. 800 m od Stalowej Woli. Trasa liczy w sumie ok. 5 km i prowadzi po interesująco ukształtowanym terenie lasami gospodarczymi do obiektu turystycznego „Grzybek". Znajdują się na niej przystanki z następującymi tablicami edukacyjnymi: „Zabezpieczenie upraw i młodników przed zwierzyną", „Młodnik", „Ochrona lasu przed owadami", „Sztuczne odnowienie lasu", „Dokarmianie zwierzyny", „Podnoszenie biologicznej odporności lasu", „Podszyt", „Las brzozowy", Ochrona przeciwpożarowa".
Każdego roku ścieżkę odwiedza ok. 5000 osób w zorganizowanych grupach i drugie tyle indywidualnie.