Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona przeciwpożarowa

Całość lasów nadleśnictwa została zakwalifikowana do I kategorii zagrożenia pożarowego. Podział ten został dokonany w oparciu o obowiązujące rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2010 roku.

Ocena potencjalnego zagrożenia pożarowego obszaru leśnego nadleśnictwa.

1. Lokalizacja i powierzchnia pożarów.
Średnia ilość pożarów w latach 2002 – 2013 kształtowała się na poziomie od 3 do 33 rocznie. Przeciętna wielkość pożaru wynosiła – 0,49 ha. W okresie tym odnotowano na terenie lasów nadleśnictwa 227 zdarzeń, z czego 5 o powierzchni powyżej 3,00 ha.
W większości przypadków nie ustalono przyczyn powstania pożaru. Należy przypuszczać, że główną przyczyną jest nieostrożne obchodzenia się z ogniem w lesie, jednakże zdarzały się także umyślne podpalenia. Zdecydowana większość pożarów dotyczyła pokrywy gleby.

2. Czynniki wpływające na stopień zagrożenia pożarowego.
 Do najważniejszych czynników powodujących możliwość wystąpienia pożarów należą:

  • Występowanie dużych powierzchni siedlisk borowych i drzewostanów młodszych klas wieku.

W Nadleśnictwie Rozwadów dominują uboższe siedliska świeże, które zajmują 55,9 % powierzchni nadleśnictwa. Siedliska te zajmują drzewostany sosnowe, w runie przeważają mchy, czernica, trawy. W warstwie podszytu dominuje kruszyna, jarzębina.
Pod względem struktury gatunkowej dominują drzewostany sosnowe z domieszkami gatunków liściastych zajmujące 87,9% powierzchni. Drzewostany brzozowe zajmują – 3,9%, olszowe – 3,8%.
Pod względem struktury wiekowej drzewostany I i II klasy wieku (1 – 40 lat) zajmują 26,0% powierzchni, natomiast drzewostany średnich klas wieku (41 - 80 lat) – 36,2% powierzchni nadleśnictwa.

  • Atrakcyjność turystyczna i płody runa leśnego.

W sezonie letnim na terenie nadleśnictwa występuje duża penetracja lasów w czasie wysypu grzybów i zbioru borówek, zwłaszcza w sąsiedztwie większych miejscowości – Stalowa Wola, Nisko oraz wzdłuż głównych tras komunikacyjnych tego regionu.

  • Położenie lasów w otoczeniu miasta Stalowa Wola, Nisko, atrakcyjność walorów przyrodniczych, krajobrazowych, kulturowych i historycznych sprzyja rozwojowi turystyki pieszej i rowerowej po licznych szlakach i ścieżkach rowerowych i pieszych przebiegających przez obszary leśne.
  • Szlaki komunikacyjne drogowe i kolejowe przebiegające przez lasy nadleśnictwa oraz parkingi leśne:

Przez lasy nadleśnictwa przebiegają drogi krajowe:
- DK 19: Lublin – Rzeszów
drogi wojewódzkie:
- DW 871: Stalowa Wola – Tarnobrzeg,
- DW 872: Nisko – Nowa Dęba,
- DW 858: Zarzecze - Ulanów
oraz szereg utwardzonych dróg powiatowych i gminnych.
Przez kompleksy leśne leśnictwa Żupawa przebiega linia kolejowa Tarnobrzeg - Stalowa Wola natomiast przez leśnictwo Huta Deręgowska przebiega linia kolejowa LHS oraz Zwierzyniec – Stalowa Wola. Wschodnia część kompleksu głównego sąsiaduje z linią kolejową Lublin - Przeworsk.

3. Sezonowości występowania zagrożenia pożarowego.
Nadleśnictwo położone jest w strefie prognozowania zagrożenia pożarowego Nr 36. Stacja prognostyczna znajduje się w Nadleśnictwie Janów Lubelski.
Stopień zapalności dna lasu zależy od składu runa, wilgotności nagromadzonej leżaniny i ściółki oraz rozkładu pogody w roku (głównie opadów atmosferycznych).
Okres zwiększonej palności przypada na wczesną wiosnę po zejściu pokrywy śnieżnej, kiedy to występują duże ilości wysuszonych traw, krzewinek, opadłe listowie. Drugi okres o zwiększonej palności występuje w okresie długotrwałej suszy. Okres zagrożenia pożarowego występuje od momentu uzyskania przez ściółkę wilgotności mniejszej niż 27%.
Lokalnie duże zagrożenie może występować w sezonie letnim i jesiennym, kiedy występuje zwiększona penetracja lasów przez ludność zbierającą owoce runa leśnego oraz zwiększony ruch turystyczny.

System obserwacyjno-alarmowego i interwencyjnego ochrony przeciwpożarowej obszarów Nadleśnictwa Rozwadów.

1. System obserwacyjno-alarmowy.
System alarmowania i powiadamiania o powstałych pożarach opiera się w Nadleśnictwie Rozwadów na:
a/ obserwacji terenów leśnych z wieży obserwacyjnej o zasięgu ok. 15 km, znajdującej się w oddz. 243j obrębu Rozwadów. Wieża ta swoim zasięgiem obejmuje leśnictwa: Burdze, Ciemny Kąt, Charzewice, Moskale, Zaosie, Zapolednik,
b/ obserwacji terenów leśnych z wieży obserwacyjnej o zasięgu ok. 15 km, znajdującej się w miejscowości Jamnica w oddz. 150f. Wieża ta swoim zasięgiem obejmie leśnictwa: Zapolednik, Zaosie, Ciemny Kąt, Charzewice, Żupawa obrębu leśnego Rozwadów,
c/ obserwacji terenów leśnych z wieży obserwacyjnej o zasięgu ok. 15 km, znajdującej się w miejscowości Ździary w oddz. 200d obrębu Pysznica obejmująca swym zasięgiem cały obręb Pysznica,
d/ do wykrywania pożarów wykorzystywane są wieże obserwacyjne na terenie Nadleśnictwa Janów Lubelski w miejscowościach Gwizdów i Władysławów, które obejmują swoim zasięgiem leśnictwa Katy i Pysznica,
e/ lasy leśnictwa Huta Deręgowska znajdują się w zasięgu wieży obserwacyjnej w Nadleśnictwie  Rudnik w leśnictwie Zatyki.
Sieć wież obserwacyjnych zlokalizowanych na terenie nadleśnictwa i w nadleśnictwach sąsiednich zapewnia obserwację każdego drzewostanu z dwóch punktów.

2. Zaopatrzenie wodne.
Zaopatrzenie wodne opiera się na zbiornikach przeciwpożarowych, magistralach wodociągowych w okolicznych miejscowościach, punktach czerpania wody, ciekach wodnych – ogółem 35 obiektów.

3. Wyposażenie w sprzęt przeciwpożarowy.
Nadleśnictwo zabezpieczyło na wypadek pożaru sprzęt ppoż., który rozdysponowany jest do dwóch baz zlokalizowanych po jednej w każdym obrębie leśnym. W skład wyposażenia wchodzą:
a/ ciągnik C-1224 z pługofrezarką,
b/ pługi LPZ – 75,
c/ samochody ppoż. z modułami gaśniczymi,
d/ gaśnice,
e/ łopaty i szpadle,
f/ tłumice,
g/  hydronetki plecakowe,
h/ środki pianotwórcze.

4. Bazy lotnicze i lądowiska operacyjne.
Teren Nadleśnictwa Rozwadów patrolowany jest przez samoloty patrolowo – gaśnicze startujące z baz lotniczych zlokalizowanych w Radawcu i Mielcu.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Czy „ grożą ” nam kolejne wycinki drzew ?

Czy „ grożą ” nam kolejne wycinki drzew ?

Czy zastanawiasz się, dlaczego las, który spotykasz na co dzień, jest wycinany? Dlaczego leśnicy prowadzą cięcia ?

 

Wbrew częstym opiniom, lasy w Polsce mają się bardzo dobrze i wciąż ich przybywa.

Dzieje się tak za sprawą prowadzonej przez leśników gospodarki, rozumianej jako kompleksowy system zarządzania zasobami leśnymi, którego celem jest ochrona lasów i utrzymanie jego dobrej kondycji oraz trwałości, powiększanie zasobów leśnych oraz ciągłość i zrównoważone wykorzystywanie wszystkich funkcji lasu.

Jest paradoksem, że to wycinka drzew czyli proces pozyskiwania drewna, budzący tak wiele społecznych emocji, jest jednym z kluczowych elementów prowadzenia takiej zrównoważonej gospodarki leśnej, przynoszącej pozytywne skutki zarówno dla lasów jak i społeczeństwa.

 

Jak to możliwe?

 

Obowiązujący dla nadleśnictwa Plan Urządzenia Lasu tworzony od podstaw co 10 lat, nakłada określone zadania, w tym zadania związane z pozyskaniem drewna. Tak naprawdę wynikają one
z potrzeb hodowlanych lasów.

Zaplanowany zakres wycinki drzew, większy od roku 2022 ( poprzedniego Planu Urządzenia Lasu ), jest limitowany i ściśle określony. Uwzględnia on wzrost ilości drewna na pniu i jego coroczny przyrost, rozkład powierzchni drzewostanów w klasach wieku, starzenie się drzewostanów, potrzeby hodowlane związane z procesem rozwoju lasu oraz priorytety wymienione na wstępie.

Nic w przyrodzie nie żyje wiecznie, ulega ona ciągłym przeobrażeniom. Proces życia lasu przebiega podobnie jak w przypadku każdych żywych organizmów na Ziemi. Drzewa z czasem starzeją się, chorują i zamierają. Dochodzi w konsekwencji do rozpadu drzewostanów. Las
w znanej nam postaci po prostu przestaje istnieć. Możemy oczywiście hodować drzewa tylko po to aby zgniły a w ich miejsce nie będzie nowego lasu.

 

Ale czy tego chcemy?

 

W naszej opinii nie. Dlatego działania leśników, realizowane m.in. poprzez wycinkę drzew, zmierzają do wyprzedzenia tego procesu i wspomagają wymianę pokoleń drzew. Na miejsce ściętych drzew sadzi się nowe a pozyskane drewno zasila przemysł.

Chcemy, aby las trwał na danej powierzchni w jak najlepszej kondycji zdrowotnej, aby nie były to np. drzewostany równowiekowe. Potrzebne są zarówno drzewostany młodsze jak i te starsze czy też w średnim wieku.

Pojawiające się nowe pokolenia umożliwiają przebudowę drzewostanów rosnących na nieodpowiednich siedliskach i wprowadzanie innych gatunków drzew lepiej dostosowanych do środowiska. To wpływa na zwiększenie bioróżnorodności, co przygotowuje las na gwałtownie postępujące zmiany klimatu. A zróżnicowanie wiekowe i gatunkowe powoduje większą jego odporność. Przyroda już reaguje, obserwujemy zamieranie jodły i świerka. Jesion, do niedawna pospolite drzewo, praktycznie wymarł w przeciągu zaledwie ostatnich 10 lat. Jak je zastąpić bez dokonywania cięć hodowlanych ?

Planując i wykonując poszczególne zabiegi m.in. te związane z usuwaniem drzew mamy na celu wzmocnienie odporności i stabilności lasów w taki sposób, by jak najbardziej rozproszyć ryzyko związane z niekorzystnymi zmianami klimatu jak np. silne wiatry, wpływ przemysłu, zmiany temperatury, zmiany stosunków wodnych itp. Taka wycinka, realizowana zgodnie z planem, pomaga w zabezpieczeniu obszaru leśnego przez katastrofami naturalnymi. 

Dodatkowo, niewielkie zręby i luki,  czasowo pozbawiane drzew,  są elementami sprzyjającymi występowaniu wielu gatunków owadów, ptaków i ssaków, bytujących na skraju różnych biocenoz, tj. lasu i powierzchni otwartej. Stanowią także zwiększoną bazę żerową dla zwierzyny.

Intensywnie wzrastające nowe pokolenia drzew powodują także zwiększoną produkcję tlenu, w przeciwieństwie do rozpadających się drzewostanów, gdzie  dochodzi do przewagi emisji nad pochłanianiem CO2.

Nie zapominajmy, że lasy produkują drewno. Jest ono produktem odnawialnym, które powinno zastępować i często zastępuje wysokoemisyjne materiały budowlane, takie jak beton czy tworzywa sztuczne. Ta biogospodarka jest jednym z rozwiązań prowadzących do zmniejszenia emisyjności zanieczyszczeń. 

Plan Urządzenia Lasu jest efektem analizy stanu lasów, doświadczenia wielu pokoleń leśników wypracowanych na przestrzeni kilkuset lat i dążeń do zrównoważonego gospodarowania lasem, uwzględniając jego wielorakie funkcje społeczne, ekologiczne i ekonomiczne.

Dlatego usuwanie drzew to nie tylko konieczność, ale też szansa na tworzenie harmonijnego otoczenia dla przyrody i społeczeństwa. 

W ostatnim okresie szczególne społeczne emocje budziła wycinka drzew w sąsiedztwie naszego miasta Stalowej Woli, przy osiedlu Hutnik. 

Wyjaśniamy, że podjęte działania polegały przede wszystkim na usuwaniu drzew chorych, uszkodzonych, zamierających oraz niebezpiecznych, zagrażających życiu, zdrowiu i mieniu osób korzystających z lasu oraz mieszkających w sąsiedztwie lub użytkujących grunty w bezpośrednim oddziaływaniu kompleksu leśnego. 

Prowadzone cięcia pielęgnacyjne miały również charakter hodowlany i zmierzały do poprawy warunków wzrostu drzew pozostających w lesie, poprzez wyeliminowanie pojedynczych wadliwych, niepożądanych oraz rosnących w przegęszczeniu drzew, zgodnie ze sztuką leśną.

Naszym priorytetem było i jest utrzymanie stabilności i trwałości lasu w dobrej kondycji zdrowotnej.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom mieszkańców, prace związane z pozyskaniem drewna na osiedlu Hutnik zostały zakończone. Nie planujemy w najbliższych latach wykonywania cięć w tym rejonie, za wyjątkiem koniecznych zabiegów sanitarnych, tj. usuwania drzew zamierających
i niebezpiecznych, zagrażających zdrowiu i życiu ludzi.

Kolejne kontrowersje budzi wykonywanie zrębów zlokalizowanych wzdłuż dróg publicznych.

Rozumiemy, że lokalizacja niektórych z nich budzi opór społeczny. Dokonywane w ostatnich dwóch latach wycinki wzdłuż dróg Stalowa Wola – Jamnica oraz Stalowa Wola – Bojanów były akceptowane przez poprzednie kierownictwo nadleśnictwa.
W ocenie nowego nadleśniczego można było od nich odstąpić. Deklarujemy, że kolejne zręby zupełne wzdłuż tych dróg będą wstrzymane i poddane analizie ich zasadności. Usuwane będą tylko pojawiające się zagrożenia w postaci drzew niebezpiecznych dla użytkowników dróg
i sąsiadujących z nimi ścieżek pieszo-rowerowych.